Poradnik wymieńca #1 - Marzenia wyjazdowe

Przygotowania do wymiany to nie byle co. Zaczyna się je nawet rok przed wylotem - wybór fundacji, wizyty u lekarza, opinie nauczycieli, tłumaczenia przysięgłe dokumentów, wypełnianie formularzy aplikacyjnych i testy językowe to istne piekło. Wydaje się, że stos papierów do wypełnienia/wydrukowania/wysłania nigdy się nie skończy. Po kilku tygodniach, ewentualnie miesiącach papierkowej roboty można odpocząć. Nasza aplikacja jest gotowa, teraz trzeba czekać na informację o placemencie. I tu zaczyna się etap, o którym dzisiaj napiszę.

Wyobrażenia. Do jakiego stanu trafię? Jaka będzie moja rodzina? Szkoła? Nowi znajomi? Okolica? Dom? Kreujemy je na podstawie tego, co wiemy do tej pory o Ameryce, w skutek czego nastawiamy się na mieszankę High School Musical, opowieści z blogów byłych wymieńców i podpatrzonych w telewizji cudawianek typu parapet-materac przy oknie. Cud-miód. Nasz mózg jest tak skonstruowany, że podświadomie wyobraża sobie taką rzeczywistość, jaką chce zastać. A kto by nie chciał żyć jak w filmie? Problem polega na tym, że życie w filmach jest tak odmienne od "realu" jak twoja rodzina od "Rodzinki.pl".

Musisz zdać sobie sprawę z tego, że twoje życie w Ameryce będzie się różniło od tego z twojego ulubionego bloga o 99%. Po twojej szkole nie będą paradować cheerleaderki w swoich kostiumach, a Sharpay Evans nie wejdzie na stół w wypasionej stołówce i nie zacznie śpiewać. Chodnik nie będzie tak piękny jak na filmie, może go w ogóle nie być. Raczej nie będziesz mieszkać w dużym mieście, prawdopodobnie trafisz do dziury zabitej dechami i tylko od łaskawości współlokatorów posiadających pojazd i uprawnienie do jego prowadzenia zależy jakość twojego życia towarzyskiego. Ceny w sklepach nie będą niższe niż w Polsce, a wręcz przeciwnie. Twoja host rodzina niekoniecznie będzie do ciebie dopasowana i prawdopodobnie okaże się, że jest zupełnie inna niż z twoich wyobrażeń opartych na ich aplikacji i rozmowach przez internet. Chyba że będziecie dużo rozmawiać przez Skypa, wtedy możesz mniej więcej przewidzieć, w co się pakujesz.

Problem polega na tym, że wymieńcy przed wyjazdem mają klapki na oczach. Dlatego ostrzegam was: nie nastawiajcie się na życie jak z bajki. Najlepiej nic sobie nie wyobrażajcie. Załóżcie, że jedziecie w nudne miejsce w celu czysto naukowym, i że musicie jakoś przetrwać rok w Kraju Okropnego Jedzenia. Z ograniczoną wolnością, gdyż wszędzie jest daleko, a znajomi pracują po szkole, więc nie ma co robić i gdzie pójść. Nastawcie się na wymianę jak na wyjazd na wieś na rok. W ten sposób nie będziecie zawiedzeni, kiedy coś pójdzie nie po waszej myśli.

Za to obiecuję wam, że czeka was setki wspaniałych niespodzianek.

Zrobiło się ponuro, żałośnie i posępnie. I dobrze! A teraz, drogi czytelniku i przyszły wymieńcu, włóż uśmiech na twarz i ciesz się, że jedziesz na wymianę, bo wiele osób oddałoby wszystko, żeby być na twoim miejscu. Nie bez powodu. Wymiana to cudowne doświadczenie, prawdopodobnie będzie to najlepszy rok w twoim życiu. Nie bój się - co prawda właśnie wylałam ci na głowę kubeł zimnej wody i od moich narzekań boli cię głowa, ale rzeczy, o których wspomniałam, to zaledwie ułamek tego, co cię czeka. Przed tobą tyle ciekawych doświadczeń i wspaniałych okazji do wykorzystania, że nie jesteś w stanie wyobrazić sobie tego wszystkiego. Na pewno nie jedna rzecz cię zawiedzie, ale za to ile zaskoczy pozytywnie! Nie mogę ci powiedzieć, co to będzie, bo nie mam zielonego pojęcia. Ja na przykład zdobyłam najlepszą przyjaciółkę z Hiszpanii, miałam okazję grać w tenisa, nauczyłam się salta machowego, zobaczyłam jak NIE powinno się jeść (choć parę potraw podpatrzyłam), pracowałam jako babysitter (nie macie pojęcia, jak to człowieka rozwija), a na koniec ogólniej: poznałam inną kulturę, douczyłam się języka, nawiązałam nowe znajomości.

Nawet nie wiesz jak ci zazdroszczę, że jedziesz na wymianę! Tak bardzo chciałabym pojechać jeszcze raz! Choć w takim wypadku zdecydowałabym się na wybór stanu (Kalifornia).