Wycieczka do zoo

W tym tygodniu mam wolne z okazji Thanksgivingu, więc cieszę się wolnym czasem i marnuję go na wszystkie możliwe sposoby. A tak na serio to pracuję nad książką, nad solówką, nad konkursami pisarskimi, sporo mam do roboty. Oczywiście zmuszenie się do pracy jest nie lada wyzwaniem, nawet kiedy nudzi mi się na maksa, ale jak już zacznę coś robić, to się wciągam i daję z siebie wszystko.

Rano przerobiłam dwa rozdziały książki, rozprawiając się ze zgrają błędów stylistycznych i stadem rozmaitych byków. Wzięłam się za czytanie "Percy Jackson's Greek Gods", obejrzałam film "Knights of the South Bronx" (o szachach, polecam), udało mi się nawet poskypować z przyjaciółką przez jakieś trzy minuty i ponarzekać na tęsknotę za polskim jedzeniem. Musiałam szybko się zmywać, ponieważ hości zaplanowali kolejną wycieczkę, jako że host tato dziś nie pracował i mogliśmy zrobić coś wspólnie.

Pojechaliśmy do zoo. Nie do jakiegoś ogromnego zoo z wszystkimi zwierzętami świata, ale do małego zoo, za to bardzo przyjaznego zwierzętom, spokojnego i naturalnego. Jeśli oglądaliście film "Kupiliśmy Zoo", to wyglądało to podobnie, tylko mieli więcej zwierząt. Najbardziej podobała mi się sowa z gatunku największych sów na świecie, była naprawdę piękna, brązowa, wyglądała jak co niektóre sowy z Harry'ego Pottera. Na drugim miejscu była gadająca papuga; kiedy się koło niej przechodziło, krakała "I love you", "Hello", "Hey babe". Niesamowite jest dla mnie to, że człowiek nie jest jedyną istotą, która potrafi mówić. Co prawda papuga nie ma pojęcia, o czym trajkocze, ale kto wie, jak się rozwinie jej mózg za milion lat.

Byłam świadkiem karmienia białego tygrysa, pięknego lwa i dwóch panter. Kiedy lew wyczuł, że zbliża się zookeeper, aby go nakarmić, zaczął chodzić wzdłuż klatki i walić ogonem w metalowe pręty jak szalony. Niezłe ADHD. Zookeeper przyniósł dla niego dwa kurczaki w workach foliowych, rozpakował je, rozerwał na części i rzucał je przez kraty, a lew skakał i je łapał. Jeszcze lepszy był tygrys; pracownik zawieszał mu części kurczaków wysoko na między prętami klatki, a ten skakał z gracją i pochłaniał je w całości, kośćmi także nie gardził. Jedna dziewczyna nagrała go na iPadzie, a zookeeper powiedział, że daje jej oficjalne pozwolenie na wstawienie filmiku na youtube :) Pantery przeszły same siebie i o mało co się nie pozabijały, kiedy zookeeper się zbliżał, je także nagrałam. Może wstawię te filmiki na youtube, na razie zadowolcie się zdjęciami:

Po powrocie z zoo obejrzeliśmy z hostami trzecią część "Piratów z Karaibów". Następnie zmusiłam się do roboty pokonując lenia, który mnie ostatnio nawiedził, i poszłam na strych, którzy jest po prostu wielkim pokojem z pudłami, które przesunęłam w kąt kilka dni temu, tworząc w ten sposób pokój do tańca, tyle że bez luster, i zabrałam się za kończenie solówki. Wymyśliłam już cały taniec, pozostaje tylko przyciąć piosenkę, nagrać się i pokazać choreografię trenerce, może jej się spodoba. Dużo pracy przede mną.

Na koniec zdjęcia teksańskiego country, potocznie zwanego zadupiem: