Płuca i kryzys "Kuchnia"

Dzisiejsza lekcja anatomii była jedną z najlepszych do tej pory. Przerabialiśmy układ oddechowy, więc po zakończeniu części teoretycznej przyszła pora na praktykę. Nauczycielka wytrzasnęła z tej okazji prawdziwe ludzkie płuca! Nie wiem, skąd ona bierze te wszystkie ciekawe rzeczy, od kotów, przez serca owiec, po płuca (raczej nie z eBaya, jak to zasugerował ktoś mądry po drugiej stronie klasy). I to nie jedne, ale dwie pary - pierwsza czerwona i zdrowa, druga czarna z rakiem spowodowanym paleniem papierosów. Na początku wyjęła z plastikowego opakowania jak na sałatkę zdrowe płuca, które wyglądały jak gumowate bezkształtne dziwadło. Tchawicę przyłączyła do konstrukcji z rur i za pomocą pompki zaczęła je pompować. I w tym momencie uczniom opadły szczęki, a oczy wyszły z orbit przy akompaniamencie szczerego "WOW...!". Płuca powiększyły się jak balon. Wbrew temu, co myśli spora część populacji, płuca to nie pusta reklamówka z Tesco. Przypominają gąbkę do mycia ciała albo chleb. Mieliśmy okazję potrzymać w rękach "kromkę" płuc, na początku myśleliśmy, że nauczycielka dała nam chleb. Zrobiłam zdjęcie temu kawałkowi, na oko ważył tyle co ołówek, praktycznie nic. Pod nim znajdziecie zdjęcia i filmiki płuc.

Następnie przetestowaliśmy płuca palacza z rakiem. Zdrowe płuca mieściły trzykrotną objętość pompki, zanim zostały wypełnione maksymalnie, za to czarne i chore mieściły półtorej pompki. I tak przekonano nas, że palenie zabija.

Po południu Jenn musiała pojechać do szkoły, w której uczy, ponieważ organizowała dni otwarte dla przyszłych zerówkowiczów i prowadziła zajęcia do wieczora. Jeff zabrał tam Colta, który od września idzie do zerówki, aby zapoznał się ze szkołą, więc zostałam w domu z Liamem. Nie miałam serca posadzić go przed telewizorem, więc wybraliśmy się do parku. Dzielnie maszerował przez całą drogę, pełny kilometr, najprawdopodobniej była to najdłuższa piesza wycieczka w jego życiu. Przyglądał się wszystkim roślinom, motylom, kwiatkom, nawet piaskowi na chodniku poświęcił dobrych parę minut. Na placu zabaw bawił się sam, ponieważ mimo perfekcyjnej pogody i godziny odpowiedniej na wyjście z chałupy reszta społeczeństwa zakisła na kanapach z dziećmi i zdecydowanie zbyt dużą liczbą futrzastych szczekaczy, żrąc Cheetosy, które są według nich dobre dla serca. Pozwólcie, że nie skomentuję. Liam pojeździł na zjeżdżalni, po czym na barana zaniosłam go do domu.

Przed snem nakarmiłam go serem żółtym i truskawkami. Nic innego nie mamy poza paroma warzywami i owocami, mnóstwem sosów do koloru do wyboru (szkoda, że nie do jedzenia), galaretką, nuggetsami z McSyfa, mrożoną pizzą, polewą do lodów, dziwnym jogurtem i paczkami żółtych serów zawierających 1% sera. To jeśli chodzi o lodówkę. W szafie na jedzenie są puszki, zupki chińskie, orzechy, masa słodyczy, proszki do upieczenia gotowych ciast, żelki, batony zbożowe i różne dziwactwa, których raczej nie da się jeść. Dzisiaj rano się załamałam, chciałam zjeść śniadanie, ale nie znalazłam nic w lodówce, ugotować też nie ma z czego, więc zjadłam dwa kawałki tortu urodzinowego Jeffa (czekoladowy z proszku z cukrową polewą, nawet masy nie ma, upieczony w naczyniu żaroodpornym) i kilka truskawek. Mam dość!!! Chcę wracać do Polski!!! Na lunch wzięłam trochę surowych warzyw i jabłko, a na obiad zjadłam ciastka, orzechy i resztkę makaronu z żółtym serem. Wczoraj rano upiekłam ciasteczka z masłem orzechowym, czekoladą i bekonem dla Jeffa na urodziny, jedno zjadłam na śniadanie. Chyba się załamię.

ciastka mojej roboty, wyszły super :)

podczas wczorajszego spaceru